سرباز شهید «عباس سلیمی» | شهادت در زیر پرچم

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید عباس سلیمی در اولین روز از فروردین ماه 1343 در تهران متولد شد. پس از مدتی با خانواده به شهر خنداب بازگشتند و با برادران و پدرش در مزرعه کار می کردند. عباس فقط تا کلاس دوم راهنمایی تحصیل کرد. ایشان احترام زیادی برای پدر و مادرش قائل بود و سعی می کرد هیچ وقت آن ها را از خود نرنجاند. نمازش را هیچ موقع ترک نمی کرد. اخلاق نیکو و کمک به هم نوعان از ویژگی های بارز او بود. هنگامی که خدمت سربازی اش فرا رسید و پس از گذراندن یک دوره آموزشی دو ماهه در تهران برای دفاع از کشور و مردمش به عنوان سرباز در گردان 127 از لشکر 28 کردستان عازم مریوان شد. بیش از یک سال در منطقه غرب کشور خدمت کرد و سرانجام یکم بهمن 1366 هنگام درگیری با نیروهای عراقی در دشت توتمال مریوان بر اثر انفجار مین به شهادت رسید. پیکر مطهر سرباز شهید در شهر خنداب واقع در استان مرکزی به خاک سپرده شد.

خاطره ای از پدر شهید

روزی که عباس می خواست برود از ما خداحافظی کرد و رفت. ما دنبال او رفتیم و او سوار اتوبوس شد. موقعی که من به داخل اتوبوس رفتم او از روی صندلی بلند شد و اشک در چشمانش حلقه زده بود و دست بر گردن من انداخت و گریه کرد و خداحافظی کرد و گفت: پدر! من باید بروم، تو ناراحت نباشی و از مادر و بچه ها مواظبت کن و توکلت به خدا باشد.

آن هایی که رفتند جبهه، برادرهای من هستند. من نباید آن ها را تنها بگذارم، شما خیالت راحت باشد. او رفت و دیگر نیامد. یک روزی که من در خواب بودم به خواب من آمد و گفت: پدر چرا این قدر ناراحتی مگر از دست من راضی نیستی؟

گفتم: عباس این چه حرفی است که تو می زنی من از دست تو راضی هستم ان شاءالله خدا نیز از دستت راضی باشد.

دست نوشته شهید

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی